Ja i mój syn


Autor: aviastra
01 października 2007, 23:34
Patrzę na Ciebie, synu, i widzę siebie. I wiem, że to lusto działa też w dwrotnym kierunku. Nie trzeba nam wielu słów, żeby się zrozumieć. Mimo różnicy wieku żyjemy tak samo. Szukamy błędnych ogników. Parzymy sobie paluchy myląc je ze sztucznymi ogniami. I mamy wtedy ten sam ból w oczach, żeby za chwilę, dzień, błyszczeć jak diament. Bo ktoś nas obdarował ciepłym słowem, bezinteresownym uśmiechem. Mimikra. 
Wszyscy mówili: "po co Ci to dziecko?". Tylko ja Cię chciałam. Boże, daj mi siły, żebym Cię nigdy nie zawiodła. 
02 października 2007
Piękna notka.
02 października 2007
Kopara mi opadła, teraz rysuje podłogę:)

Ja myślę, ze to dzieci maja w sobie siłę, którą Nas obdarzają, to dzięki Nim radzimy sobie ze wszystkim

Dodaj komentarz